هیتلر هم برای رسیدن به قدرت از رپورتاژ استفاده کرد

رابطه ی مرموز مارکتینگ و دیکتاتور بزرگ

حکایت غریبی است داستان عاشقانه و مرموز دیکتاتورها و ابزارهای تبلیغاتی. در حال جست و جو بین صفحات سنگین و کهنه ی فضای مجازی بودیم تا یک نمونه رپورتاژ دندان گیر بیابیم و در قالب یک پست برایتان کالبد شکافی اش کنیم، ناگهان به نمایش Pip Utton بازیگر و نمایش نامه نویس برجسته ی بریتانیایی برخوردیم. کار او که در تور بین المللی به سر می برده(ژانویه ی 2017)، برای ارتقای روند فروش و موفقیت دست به سفارش یک رپورتاژ می زند. نمایش مورد بحث تصویر و داستانی است از هیتلر، چرچیل و تاچر، اما نکته ای که توجه ما را بر انگیخت این بود که سال ها پیش از این نمایش، نقش اصلی، یعنی هیتلر، در دنیای واقعی از تکنیک های رپورتاژ گونه برای رسیدن به قدرت استفاده کرده بود.

توجه: این متن برای حرفه ای ها نگارش شده و البته که کارکردی به جز تعمیق شناخت نسبت به مقاصد مارکتینگ و تبلیغاتی ندارد.

هیتلر و رپورتاژ

"پروپاگاندا(تبلیغات) برای تعمیق یک دکترین خاص در بین آحاد ملت به کار گرفته می شود. پروپاگاندا می تواند مضمونی خاص را تبدیل به جان و جهان جوامع انسانی سازد و از این طریق رسیدن به مضمون آن تبلیغ، هدف، غایت و نهایت مردم خواهد شد." نبرد من، 1926
هیتلر، "دیکتاتور" یا پیشوایی که "خونخوار" توصیف می شود، چرا در بین مردم خود محبوب بود؟ تصاویر رژه و سخنرانی هایش را دیده اید که چگونه مورد استقبال قرار می گیرد؟ عشق و شور مردم نسبت به او وصف ناشدنی است، آیا مردم را محسور خود کرده؟ خیر، این فضا حاصل یک تبلیغات همه جانبه است.

    تصویر1، جوزف گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی
ایده های هیتلر درباره ی تبلیغات و پروپاگاندا(آن چه در نظر او بوده با نام دیگر، اما گونه ای رپورتاژ محسوب می شود)، تنها به سه فصل از کتاب نبرد من خلاصه نمی شود، بلکه پس از محکم کردن پای خود در سپهر سیاسی آلمان شروع به اقدامات عملی می کند، سخنرانی های آتشین، موزیک، تئاتر، هنرهای تجسمی، کتاب و ادبیات، همه و همه در مقیاسی وسیع به کار گرفته می شوند تا ایدئولوژی های این مرد و هم حزبی هایش را رواج دهند.
قصد پرداختن سیاسی به موضوع را نداریم و هدف ما دریافتن قدرت رپورتاژ است. بیایید یک بار خلاصه وار به این موضوع باز گردیم که اصولا رپورتاژ چیست. در صورتی که مخاطب نوشته های ما بوده باشید، به خوبی می دانید وقتی می گوییم رپورتاژ، منظور نوشتار، گرافیک، صوت یا تصویر(شاید هم توامان تمامی این مولفه ها)ی است که در قالبی مستند و مقاله وار عقیده ای را تبلیغ می کند.
این تبلیغ آن قدر بر پایه ی مفاهیم مستند و مستدل استوار است که نمی توان به آن خرده گرفت و با تکرار مداومش کم کم باور مخاطب را شکل می دهد. ابزارهای خلق رپورتاژ همان هایی است که هیتلر و نازی ها استفاده کرده اند، اما مشکل اینجاست که دیگر مردم، مردم آلمان آن روزگار نیستند.
به بیان دقیق تر افزایش و ارتقای درک عمومی سبب شده تا نتوان هر ایده ای را هرچقدر گمراه و پست به باور عمومی تبدیل کرد. سوای این مورد، قوانین سفت و سختی وجود دارد درباره ی این که رپورتاژ چگونه باید تولید شده و منتشر گردد( به این موارد در مقاله های دیگر مفصل اشاره کرده ایم و خواهیم کرد).
اما رپورتاژ هنوز هم کار می کند. عجیب است نه؟ یک انتشارات، چه کاغذی و چه اینترنتی در کنار محتوای مقاله ای خود می نویسد این نوشتار رپورتاژ، سفارشی یا تبلیغاتی است اما باز هم مردم به چنین متنی بیشتر اطمینان می کنند تا تبلیغات سنتی می دانید چرا؟
دلیلش ساده است، مخاطب می داند که قرار است کالا، خدمات یا مثل بالا نمایشی هنری را بخرد، اما مساله اینجاست که از چه کسی؟ یکی تبلیغ می کند و با اغراق قصد فریفتن مخاطب را دارد، دیگری اما صادقانه پا به میدان می گذارد، در یک مقاله ی مستند و متقن زیر و بم، حقیقت، کاستی ها و البته فواید یک پدیده را بیان می کند، در آخر هم پیشنهاد برند، کسب و کار، شرکت و یا سازمان خود را بیان می کند. مثلا می گوید اتومبیل های فلان کلاس این مشکلات را دارند، برند ما هم دارد، اما بازهم مزیت نسبی با برند ما است. در این شرایط مخاطب وقتی صداقت را می بیند، ناخودآگاه به طرف موضوع گرایش پیدا می کند، به بیان دقیق تر، امروزه هیتلر باید صادق باشد و صاف و ساده مثل کف دست، تا مردم به او اعتماد کنند.
اگر علاقه دارید که تصویر، صوت، گرافیک و محتوا را به خدمت کسب و کار خود درآورید، خوشحال می شویم گپ و گفتی داشته باشیم.

منبع:
https://newmatilda.com/2017/01/19/hitler-churchill-and-thatcher-reborn-in-australian-theatre-tour/